Healing Trauma and beyond
dr Agnieszka Widera Wysoczańska
Psycholog, psychoterapeuta, superwizor

Kim jestem i czym się zajmuję

Healing Trauma and beyond

Agnieszka Widera

Nazywam się Agnieszka Widera-Wysoczańska.

Jestem doktorem psychologii, specjalizującym się w psychologii klinicznej. Mam duże doświadczenie w pracy psychoterapeutycznej, rozwojowej, w tym w coaching-u i szkoleniowej oraz superwizyjnej / konsultacyjnej.

Pomocy psychologicznej udzielam w języku polskim i angielskim, w gabinecie oraz on – line.

Dzień po dniu od 1987 roku, w ramach Instytutu Psychoterapii Traumy, Rozwoju i Szkoleń (prywatna praktyka), prowadzę szkolenia, wykłady, konsultacje, psychoterapię i spotkania/ warsztaty rozwojowe dla dzieci i dorosłych, którzy uczestniczyli w konfliktach oraz doznawali złożonej i chronicznej interpersonalnej traumy w rodzinie pochodzenia i aktualnej czy w grupach społecznych (szkoła: bullying, praca: mobbing), w tym tak złożonego problemu jak przemoc seksualna.

Psychoterapię indywidualną i grupową prowadzę w modelu integracyjnym „life – span”, skutecznym w leczeniu osób po interpersonalnej traumie złożonej i chronicznej. Terapia ta rozumiana jest jako proces zmian i rozwój osobisty. Celem terapii jest uruchamianie wewnętrznych zasobów osoby, aby budować dobrą jakość życia.

Zgłaszające się do mnie osoby przeżywają m.in.:

  • samotność,
  • lęki przed życiem, bliskością, ustalaniem celów, podejmowaniem decyzji, nawiązywaniem relacji (nieśmiałość),
  • smutek, przygnębienie i depresje,
  • ból, rozpacz, chaos wewnętrzny,
  • bezradność, bezsilność, beznadziejność oraz pustkę,
  • dysocjacje, np.:
    • kłopoty z odczuwaniem swojego ciała: „jest jak z drewna”,
    • nie czują i nie rozróżniają emocji: „nie wiem co czuję, nie znam swoich emocji”,
    • kłopoty z koncentracją: „nie pamiętam zdań, które czytam”,
    • spostrzegają świat jako nierealistyczny: „jakbym był za szybą”, „oglądam ludzi jak na filmie”,
    • odczuwają, że mają w sobie kilka różnych osób: „raz jestem dobra, innym razem agresywna i nie wiem czemu się tak dzieje oraz nie mam na to wpływu”,
    • kłopoty z pamięcią dotyczącą przeszłości czy teraźniejszości: „niewiele pamiętam ze swojego dzieciństwa”, „nie pamiętam pewnych osób z przeszłości”, „nie pamiętam co robiłam przed chwilą/ przed kilkoma dniami”,
  • problemy w relacjach, z partnerami, dziećmi, znajomymi, współpracownikami, pracodawcami,
  • żal po stracie osoby, domu, pracy, relacji,
  • są krzywdzone i nie mają siły, aby zmienić swoją sytuację,
  • niepokój, że skrzywdzą swoje dzieci czy partnerów lub inne osoby bliskie,
  • wypalenie zawodowe,
  • utratę celów, planów czy sensu w życiu.

Osoby, które korzystają z mojej pomocy, są zdecydowane, aby np.:

  • uświadomić sobie przyczyny złego samopoczucia,
  • rozpoznać zasady, role, relacje w rodzinie z dzieciństwa (pochodzenia) i aktualnej czy w środowisku szkolnym i zawodowym, które dysfunkcyjnie wpływają na zachowanie osoby,
  • uzyskać wgląd w uczucia oraz przekonania z przeszłości, które utrudniają aktualne życie,
  • przepracować trudne emocje i zmienić przekonania na takie, które ułatwiają życie,
  • poszukać drogi wyjścia z samotności,
  • zerwać toksyczne relacje,
  • nauczyć się budować dobre, bliskie relacje z dziećmi, partnerami i innymi,
  • przed wejściem w związek czy przed decyzją o dziecku zmienić swoje zaburzone zachowanie na zdrowe i bezpieczne dla bliskich,
  • nabrać energii do życia,
  • poczuć się wartościowym,
  • rozpoznawać i otwarcie mówić o swoich potrzebach i osobistych granicach,
  • rozpoznać swoje wartości, cele i plany życiowe i realizować je teraz i w przyszłości,
  • zwiększyć jakość życia we wszystkich jego sferach.

Rodzice biologiczni, adopcyjni i zastępczy przyprowadzają do mnie swoich podopiecznych, aby zmniejszyć u nich konsekwencje wcześniej doznanej przemocy oraz poszukują pomocy dla siebie, aby budować coraz lepsze więzi ze swoimi dziećmi.

Szkolę profesjonalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie i środowisku, diagnozy, wsparcia i terapii osób, które doznały przemocy, zwłaszcza przemocy seksualnej.

W 2020 roku, w USA, otrzymałam nagrodę im. C. Wilbur (wydawaną przez ISSTD) za mój wkład w rozwój badań i praktyki dotyczącej dysocjacji i traumy.

W 2021 roku zostałam powołana przez Senat Rzeczpospolitej Polskiej jako ekspert do napisania opinii (numer 333) na temat opieki naprzemiennej i konieczności rozpoznawania przemocy w rodzinie.

Jestem adiunktem w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego, Zakładzie Psychologii Klinicznej, gdzie od 1987 roku uczę studentów psychopatologii oraz diagnozy i terapii osób, które w dzieciństwie doznały interpersonalnej traumy, szczególnie przemocy seksualnej.

Napisałam 5 książek, rozdziały i artykuły po polsku i po angielsku.

Uzyskałam certyfikaty z nominacji w uznaniu za moje umiejętności praktyczne, naukowe i popularyzatorskich, w tym:

  • europejski certyfikat psychoterapii (ECP) wydany przez European Psychological Association (from 2006),
  • certyfikat superwizora w zakresie przemocy w rodzinie wydany przez Instytut Psychologii Zdrowia PTP (2013),
  • certyfikat specjalisty w zakresie Stresu Pourazowego Polskiego Towarzystwa Terapeutycznego (PTP, 2006),
  • certyfikat superwizora PTP w zakresie stresu pourazowego (2006),
  • specjalisty w zakresie Przeciwdziałania Przemocy wydany przez PARPA (2001).

Jestem również licencjonowanym praktykiem stosowania języka w procesie zmian, posiadam certyfikat uprawniający do stosowania hipnozy konwersacyjnej, jestem Trenerem NLP w zakresie psychoterapii certyfikowanym przez The NLP Connection a Partner of The Society of Neuro-Linguistic Programming (USA), praktykiem w strategiach i sztuce modelowania nowych zachowań certyfikowanym przez The NLP Connection oraz Improvement General (USA).

Systematycznie rozwijam swoje umiejętności psychologa i psychoterapeuty ucząc się w Kanadzie i USA od najlepszych, którzy tworzą psychoterapię skoncentrowaną na traumie i dysocjacji. Diagnozy dziecka wykorzystywanego seksualnie uczyłam się podczas stażu naukowego na Uniwersytecie w Saskatoon oraz w Mental Health Clinic w Kanadzie. Wtedy też pogłębiałam umiejętności prowadzenia terapii grupowej dla kobiet, które doznały przemocy seksualnej w dzieciństwie.

Od wielu lat w oparciu o doświadczenie praktyczne tworzę własne integracyjne podejście do diagnozy i terapii traumy, które nazywam „life – span”. Do prezentacji tego podejścia i badań naukowych jestem zapraszana na międzynarodowe konferencje w różnych częściach świata.

Jestem członkiem American Academy of Experts in Traumatic Stress oraz European Society for Trauma and Dissociation.

Moją pasją jest praca oraz narty, podróże, fotografia i urządzanie wnętrz.

Publikacje

Wybrane publikacje mojego autorstwa:

Książki

  • 1. Widera – Wysoczańska A.  (red.). (2016). Trauma treatment. Factors contributing to Efficiency. Cambridge Scholar Pub. Newcastle: Cambridge Scholar Pub (s. 258).
    2. Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (red.). (2011). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. (Interpersonal trauma. Mechanisms and consequences). Warszawa: Difin (s. 480). The book became a textbook at universities.
    3. Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (red.). (2010). Interpersonal trauma and its consequences in adulthood. Newcastle: Cambridge Scholar Pub (s. 279).
    4. Widera – Wysoczańska A. (2010). Mechanizmy Przemocy w rodzinie. Z pokolenia na pokolenie. (Mechanisms of Domestic Violence. From generation to generation). Warszawa: Difin (s. 210) (nominated for the Theofrasta award for the best psychological book published in 2010, awarded by the Charaktery magazine).
    5. Widera – Wysoczańska A. (2000). Rozmowy o przemijaniu. Psychologiczne badania hermeneutyczne o doświadczeniu człowieka. (Conversations about passing away. Psychological hermeneutic research on human experience). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego (s. 183).
Rozdziały w książkach:
    1. Widera – Wysoczańska A. (2019). Bezpieczna prywatność dziecka (Child’s safe privacy). In: Seksualność w praktyce psychologicznej : analiza przypadków w przełożeniu na skuteczne metody pracy terapeutycznej. Poznań : Forum Media Polska Sp. pp. 33-50.
    2. Widera – Wysoczańska A. (2016). Introduction. Effectively Coping with Trauma throughout a Person’s Life Span (pp.1-13). In A. Widera – Wysoczańska (Ed). Trauma treatment. Factors contributing to Efficiency. Cambridge Scholar Pub. Newcastle: Cambridge Scholar Pub.
    3. Widera – Wysoczańska A. (2016).  Features of Simple and Complex Trauma throughout a Human Life Span (pp. 13-49). In A. Widera – Wysoczańska (Ed). Trauma treatment. Factors contributing to Efficiency. Cambridge Scholar Pub. Newcastle: Cambridge Scholar Pub.
    4. Widera – Wysoczańska A. (2016). Methodology of Research on Factors Influencing the Recovery of People during Therapy After Interpersonal Trauma (pp. 119 – 161). In A. Widera – Wysoczańska (Ed). Trauma treatment. Factors contributing to Efficiency. Cambridge Scholar Pub. Newcastle: Cambridge Scholar Pub.
    5. Widera – Wysoczańska A. (2016). Model Factors Influencing Healing After Trauma in Group Psychotherapy: From Participants’ Subjective Perspective (pp. 161-199). In A. Widera – Wysoczańska (Ed). Trauma treatment. Factors contributing to Efficiency. Cambridge Scholar Pub. Newcastle: Cambridge Scholar Pub.
    6. Widera – Wysoczańska A. (2013). The psychotherapy of victims and perpetrators of domestic violence as a treatment of trauma experienced in childhood (pp.3-12). In book: Jessica  Aliaga Lavrijsen and Michael Bick  (Ed.) Is This a Culture of Trauma: An Interdisciplinary Perspective.  Inter-Disciplinary Press, Oxford, UK. ISBN: 978-1-84888-162-4 (współautor: Dyjakon).
    7. Widera-Wysoczańska, A., Kuczyńska, A. (2011) Wprowadzenie do problematyki interpersonalnej traumy. (Introduction to interpersonal trauma). In: Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (red.). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. (Interpersonal trauma. Mechanisms and consequences). Warszawa: Difin, s. 11-18.
    8. Widera – Wysoczańska, A. (2011). Istota traumy prostej i złożonej.( The essence of simple and complex trauma). In: Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. Warszawa: Difin, s.21-58.
    9. Widera – Wysoczańska, A. (2011). PTSD „proste” i „złożone”, jako konsekwencje zdarzeń traumatycznych u osób dorosłych. („Simple” and „complex” PTSD as consequences of traumatic events in adults). In: Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. Warszawa: Difin, s. 86 – 118.
    10. Widera – Wysoczańska, A. (2011). Problemy i zaburzenia współwystępujące z PTSD „prostym” i „złożonym”, jako reakcje na zdarzenia traumatyczne u osób dorosłych. (Problems and disorders comorbid with „simple” and „complex” PTSD as reactions to traumatic events in adults). In: Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. Warszawa: Difin, s. 119 – 136.
    11. Widera-Wysoczańska, A. (2011). Wpływ interpersonalnych zdarzeń na rozwój dziecka – PTSD, jako objawy niespecyficzne. (Influence of interpersonal events on child development – PTSD as nonspecific symptoms). In: Widera – Wysoczańska A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. Warszawa: Difin, s. 138-166.
    12. Widera-Wysoczańska, A. (2010). Interpersonal Trauma as Chronic and Complex. In: Widera – Wysoczańska, A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonal trauma and its consequences in adulthood. Cambridge Scholar Pub.str. 15-35.
    13. Widera-Wysoczańska, A. (2010). Parent-child Attachment and Partner Relationships Formed by Persons after Childhood Trauma. In: Widera – Wysoczańska, A., Kuczyńska, A. (Ed.). Interpersonal trauma and its consequences in adulthood. Cambridge Scholar Pub.str. 59 – 85.
    14. Widera-Wysoczańska, A. (2010). Multifaceted Integrative Therapy following Chronic Childhood Trauma. In: Widera – Wysoczańska, A., Kuczyńska, A. (ED.). Interpersonal trauma and its consequences in adulthood. Cambridge Scholar Pub.str. 183-215.
    15. Widera-Wysoczańska, A. (2007). Building healthy relationships: Integrated psychotherapy for persons after chronic childhood trauma. W: Therapists’ Affective Responses (red. Rudolf Gregurek). Dubrownik, 197-236.
    16. Widera – Wysoczańska, A. (2006). The motherhood of women who were molested in childhood. W: Psychopatologies of Modern Society. (Ed.: Mesjasz, J., Czapiga, A.). Łódź: WWSHE, s. 67-85.
    17. Widera – Wysoczańska, A. (2006). Health Problems of Women Victims of Complex, Chronic Childhood Trauma. In: Kuczyńska, A. Understanding Sex and Gender . Wrocław: ATUT, s. 303-321.
    18. Widera – Wysoczańska, A. (2006). Reakcje matek na ujawnienie przemocy seksualnej i postępowanie psychologiczne. (Mothers’ reactions to disclosure of sexual violence and psychological proceedings). In: Człowiek wobec masowych zjawisk społecznych (Man in the face of mass social phenomena). (Ed. Klebaniuk, J.). Wrocław: ATVT, s. 393-409.
    19. Widera – Wysoczańska, A. (2003). Postępowanie psychologiczne z dzieckiem wykorzystanym seksualnie. (Psychological treatment of a sexually abused child). In: Czapiga, A. (Ed.). Psychospołeczne problemy rozwoju dziecka. Aspekty diagnostyczne i terapeutyczne. (Psychosocial problems of child development. Diagnostic and therapeutic aspects). pp. 249-279. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
    20. Widera – Wysoczańska, A. (2003). Pijany dom, czyli co się dzieje z dzieckiem alkoholika. W: Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O dorosłych dzieciach alkoholików. (The drunk house, or what happens to the alcoholic’s child. In: Where did my childhood go. About adult children of alcoholics.( pp. 7-23. Kielce: Charaktery Biblioteka.
    21. Widera – Wysoczańska, A. (2002). Wykorzystanie metody jakościowej w badaniach psychologa klinicznego. (The use of the qualitative method in research by a clinical psychologist). In: Straś-Romanowska, M. (red.). Szkice psychologiczne. Doniesienia z badań. Aplikacje. Refleksje. S. 165-194. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
    22. Widera – Wysoczańska, A. (2001). Zdrowotne konsekwencje chronicznego urazu doznanego w dzieciństwie. (Health consequences of chronic childhood trauma). In: Dolińska – Zygmunt,G.(Ed.). Podstawy Psychologii Zdrowia. s. 227-243. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
    23. Widera – Wysoczańska, A. (2001). Psychologiczne aspekty rozmowy lekarza z pacjentem umierającym i jego rodzina. (Psychological aspects of a doctor’s conversation with a dying patient and his family). In: Dolińska – Zygmunt,G.(Ed.). Podstawy Psychologii Zdrowia. s. 315 – 331. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
    24. Widera-Wysoczańska, A. (1999). Proces zdrowienia osób, które doznały urazu w dzieciństwie. The process of recovery of people who were injured in childhood. In: Gapik L. (Ed.). Postępy Psychoterapii. Wybrane zagadnienia teoretyczne, Tom II. S. 102-113. Poznań. Wydawnictwo Uniwersyteckie.
    25. Widera-Wysoczańska, A. (1997). Doświadczenie śmierci w codziennym życiu kobiet: Psychologiczne badania jakościowe. (The Experience of Death in the Daily Life of Women: Qualitative Psychological Research). In: Kolbuszewski, J. (Ed.). Problemy Współczesnej Tanatologii. Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe.
    26. Widera – Wysoczańska A., Dyjakon, D. (2019). The psychotherapy of victims and perpetrators of domestic violence as a treatment of trauma experienced in childhood. In: Is this a Culture of Trauma? : An Interdisciplinary Perspective / Jessica Aliaga Lavrijsen, Michael Bick ed. – Leiden ; Boston : Brill, pp. 1-12.Widera – Wysoczańska A. (2019). Rozpoznawanie dynamiki przemocy seksualnej w postepowaniu psychologicznym i prawnym. In: Wspólczesne wyzwania kurateli sadowej w Polsce. (Ed.)  Adama Kwiecinskiego. Wroclaw : Wydawnictwo Uniwersytetu Wroclawskiego, (Acta Universitatis Wratislaviensis ; nr 3925). – pp. 217-236.
    27. Widera – Wysoczańska, A. (1996). Psychologiczne aspekty spotkania lekarza i chorego ze śmiercią, W: Dolińska – Zygmunt,G.(Ed.). Elementy Psychologii Zdrowia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Artykuły w czasopismach
    1. Widera-Wysoczańska, A. (2021). Przemoc rozmyta, czyli śladów brak. Polish Journal of Applied Psychology.
    2. Widera – Wysoczańska, A. Parental dissociation, therapy and children’s symptoms in dysfunctional-alcoholic families. (in review).
    3. Widera – Wysoczańska, A. (2012). Factors influencing court diagnoses of sexually abused children and their family – some lessons from practice. Polish Journal of Applied Psychology, Vol.10,1.
    4. Widera – Wysoczańska, A. (2006). Incest risk factors in the family: A Qualitative Study. Polish Journal of Applied Psychology. Vol.4, N.1, pp. 7 – 29.
    5. Widera-Wysoczańska, A. (1999). Everyday Awareness of Death, Journal of Humanistic Psychology, Vol.39, No.3, pp. 73-95. London: SAGE Publ. (lista Filadelfijska).
    6. Widera – Wysoczańska, A. (2005). Zaburzone rodzicielstwo, jako konsekwencja kazirodztwa doznanego w dzieciństwie. (Disturbed parenting as a consequence of childhood incest.). Przegląd Psychologiczny (Psychological Review), 48, 3, 303 – 322.
    7. Widera – Wysoczańska, A. (1997). Dialog jako metoda badania doświadczeń człowieka. (Dialogue as a method of researching human experiences). Czasopismo Psychologiczne (Psychological Journal). 3, s. 99 – 111.
    8. Widera – Wysoczańska, A. , Kuczyńska, A. (1998). Fenomenologiczna propozycja modelu terapii dla pacjentów szpitali psychiatrycznych. Podstawy teoretyczne, Prace Psychologiczne, Zrozumieć zachowanie człowieka w zdrowiu i chorobie, XLVIII, 77-85.
    9. Kuczyńska, A., Widera – Wysoczańska, A. (1998). Krótkoterminowa fenomenologiczna terapia pacjentów szpitala psychiatrycznego – ocena zmian, Prace Psychologiczne, Zrozumieć zachowanie człowieka w zdrowiu i chorobie, XLVIII, 85-95.
    10. Widera – Wysoczańska, A. (1995). Świat dziecięcych doświadczeń związanych ze śmiercią. (The world of childhood experiences related to death). Nowiny Psychologiczne (Psychological News), 2, pp. 93 – 105.
    11. Widera – Wysoczańska, A. (1995). Hermeneutyczne pytania o ludzkie doświadczenie. (Hermeneutic questions about human experience). Przegląd Psychologiczny (Psychological Review). 1 – 2, pp. 341 – 355.
    12. Widera – Wysoczańska A. (1995). Czy istnieją kryteria czy też nie? O uprawomocnieniu psychologicznych badań hermeneutycznych. (Are there criteria or not? On the validation of psychological hermeneutic research). Przegląd Psychologiczny (Psychological Review), 3 – 4, pp. 103 – 117.
    13. Widera-Wysoczańska, A. (1994). Grupy rozwoju efektywnego działania. W: Stanisław Witkowski (red.). Psychologiczne wyznaczniki sukcesu w zarządzaniu. Prace Psychologiczne XXXVI. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, pp. 247 – 253 (współautorka: Kuczyńska Alicja).
    14. Widera – Wysoczańska A., (1992). Rola zjawiska śmierci w poszukiwaniu wartości życiowych (The role of the phenomenon of death in search of life values). Prace Psychologiczne Uniwersytetu Wrocławskiego Psychological Papers of the University of Wrocław), No.1292, pp. 9 – 21.
    15. Widera – Wysoczańska, A. (1990). Refleksje o problemach ludzi nieuleczalnie chorych. Zdrowie Psychiczne, 3, s.134 – 147.
    16. Widera – Wysoczańska A. (1990). Spojrzenie dziecka na zagadnienia umierania i śmierci, Przegląd Psychologiczny A child’s view of dying and death, Psychological Review), 3, pp. 587 – 595.
    17. Widera – Wysoczańska A. (1988). Problemy śmierci w poglądach młodych ludzi, Zdrowie Psychiczne (The problems of death in the views of young people, Mental Health), 3 – 4, s. 157 – 169.
    18. Widera – Wysoczańska A. (1988). Psychologiczny wymiar umierania i śmierci, Przegląd Psychologiczny (Psychological dimension of dying and death, Psychological Review), 4, s.1044 – 1056.
    19. Widera – Wysoczańska A. (2008). Mothers who don’t protect, Characters. Psychological magazine, 11, s.39.
    Publikacje popularno – naukowe:
    1. Widera – Wysoczańska A. (2015). Diagnoza psychologiczna dziecka wykorzystywanego seksualnie i jego rodziny. (Psychological diagnosis of a sexually abused child and his family). Niebieska Linia, 3(98).
    2. Widera – Wysoczańska A. (2014). Jak ofiara staje się sprawcą przemocy? (How does a victim become a perpetrator of violence?) Świat problemów (A world of problems), 9, 17 – 22.
    3. Widera – Wysoczańska, (2011). Wpływ osobistych doświadczeń na sytuacje pomagania. (Influence of personal experiences on helping situations). Terapia. Uzależnienia i Współuzależnienia. 3, s. 19-20.
    4. Widera – Wysoczańska A. (2008). Zobacz, co on mi zrobił, Style i Charaktery, 3/2008.
    5. Widera – Wysoczańska A. (2008) Zobacz tu jestem … czyli dysocjacyjne zaburzenia więzi. (See here I am … that is, dissociative bond disorders). Psychologia w szkole (Psychology at school), nr.4.
    6. Widera – Wysoczańska A. (2008). Matki, które nie ochraniają, Charaktery. Magazyn psychologiczny, 11, s.39.
    7. Widera – Wysoczańska A. (2008). Czas nie ten sam dla wszystkich, Style i charaktery, 1/2008
    8. Widera-Wysoczańska, A. (2008). Usłysz mnie mamo. Charaktery.
    9. Widera-Wysoczańska, A. (2007). Docenić rolę ojca. Świat Problemów, Nr.1 (168), s. 21-25.
    10. Widera-Wysoczańska, A. (2007). Integracyjna psychoterapia. Przegląd Terapeutyczny, 2, 1-15.
    11. Widera – Wysoczańska, A. (2006). Uraz chroniczny I rodzina. Terapia uzależnienia i współuzależnienia. 6, 34 – 37.
    12. Widera – Wysoczańska, A. (2004). Twój uczeń – ofiara seksualnej przemocy. Psychologia w szkole. 2, s. 65-75.
    13. Widera – Wysoczańska, A. (2004). Bezpieczna prywatność dziecka. Psychologia w szkole. 2, s. 77-86.
    14. Widera-Wysoczańska, A. (2003). Wiedzieć, aby pomagać. Charakterystyki, Charaktery, 5, s. 27.
    15. Widera-Wysoczańska, A. (2003). Gwałt to nie flirt. Charakterystyki, Charaktery, 3, s. 30.
    16. Widera-Wysoczańska, A. (2002). O matkach, które krzywdzą, Charaktery, 8, s. 24 – 25.
    17. Widera-Wysoczańska, A. (2002). Ciało pamięta, Charaktery, 6, s. 31 – 32.
    18. Widera-Wysoczańska, A. (2001). Gdzie się podziało moje dzieciństwo. Dorosłe Dzieci Alkoholików. Charaktery,3, s.34–36.
    19. Widera-Wysoczańska, A. (2001). Czas nie ten sam dla wszystkich, Charaktery,10, s.12–17.
    20. Widera-Wysoczańska, A. (2001). Gdy minie pierwszy szok. O terapii dziecka wykorzystywanego seksualnie. Cz. I. Terapia Uzależnienia i Współuzależnienia. 4, 17 – 19.
    21. Widera-Wysoczańska, A. (2001). Gdy minie pierwszy szok. O terapii dziecka wykorzystywanego seksualnie. Cz. II. Terapia Uzależnienia i Współuzależnienia. 5, 18 – 20.
    22. Widera-Wysoczańska (2000). Okrutny mistrz manipulacji, Świat Problemów, 1, s. 26 – 31.
    23. Widera-Wysoczańska (1999). Niektóre pułapki z przeszłości w zdrowieniu DDA, Terapia, Uzależnienia i Współuzależnienia, 4 (7), s 35 – 39.
    24. Widera-Wysoczańska (1999). Zawsze się możesz zmienić, Charaktery, 8 (31), s. 26 – 27.
    25. Widera – Wysoczańska, A. (1997). Nikomu nie powiedziałam – raport z badań własnych nad przemocą seksualną wobec kobiet, 9, 22-24.
    26. Widera-Wysoczańska, A. (1998). Ten straszny bliski – dynamika przemocy seksualnej w rodzinie, Charaktery, 3(14).
    27. Widera-Wysoczańska, A. (1998). To nie moja wina – bardzo wielka wina – proces terapii osób po doznanej przemocy seksualnej w dzieciństwie, Charaktery, 7(18).
    28. Widera-Wysoczańska A. (1996). Złe uczynki rzetelnie przemyślane, Charaktery, O.

Konferencje

Funkcje

Dydaktyka